Yezit
Kesinlikle Yezit Müslümanların önderliğine layık değildi. O İslam hükümlerine ve Hz. Muhammed’in (s.a.a) Peygamberliğine ve Kur’an-ı Kerim’e inanmıyordu ve dini değerleri açıktan alaya alıyordu
Aynı şekilde o içki içen köpekle oynayan, maymunlarla dolaşan, heves düşkünü, günah eğlence ve raks toplantıları düzenleyen bir kimseydi namaz kılmak hususunda çok gevşekti hatta bazen kılmadığı bile olurdu.
İşte bundan dolayı İmam Hüseyin (a.s) Yezid’in hükümetini kabul etmedi, onun liderliğini resmi olarak tanımadı ve ona biat etmedi.
Ebu Süfyan’ın torunu
Yezit, Muaviye’nin oğlu ve Ebu Süfyan’ın torunuydu. Şam’ın valisi olan Muaviye yıllarca Emirü’l Müminin İmam Ali (a.s) ile savaştı. O, bin bir türlü hile ve desise ile İmam Hasan’ın (a.s) yandaşlarını kandırdı ve hükümeti ele geçirdi. Kısa bir süre sonra da İmam Hasan’ı (a.s) şehit ettirdi.
Ebu Süfyan da Peygamberin (s.a.a) en azılı düşmanlarındandı ki İslam’ı zorla kabul etti. O Mekke’nin fethinde dış görünüş itibariyle İslam’a girdi ancak hiçbir zaman canı gönülden Müslüman olmadı.
Biat Etmiyorum
Muaviye Hicri 60 yılının Recep ayında öldü. Yezit gücü elde eder etmez Medine valisine bir mektup yazarak ona şöyle dedi: “Hüseyin’i benim yönetimimi kabul etme hususunda ve bana biat etmesi için zorla. Eğer biat etmez ise boynunu vur ve başını bana yolla.”
İmam Hüseyin (a.s) Yezid’e biat etmeyi kabul etmedi ve kendini korumak için akrabalarından bir grupla Medine’den ayrılarak Mekke’ye gitti
Onun hakkı yoktu
İmam Hasan’ın Muaviye ile yaptığı antlaşma uyarınca Muaviye’nin kendi yerine Yezidi yönetici olarak bırakmaya hakkı yoktu yönetim İmam Hüseyin’e geçmeliydi. Ne var ki Muaviye oh antlaşmayı göz ardı ederek kendisinden sonraki dönem için Yezidi yönetici olarak seçti
İslam yok olur
Medine yöneticisinin danışmanı olan Mervan İmam Hüseyin’i (a.s) Yezid’e biat etme hususunda teşvik ettiğinde İmam bunu kabul etmeyerek şöyle buyurdu:
“Şimdi İslam ümmeti Yezit gibi bir yöneticiye duçar olduğuna göre artık İslam yok olur.”
Ben kötülükten sakındırıyorum
İmam Hüseyin’in (a.s) Yezide karşı çıkmaktaki hedefi makam ve mevki elde etmek ve toplumda bozgunculuk çıkarmak değildi. Çünkü o Hazret konuyla ilgili olarak şöyle buyuruyor:
“Ben büyüklenmek, zorbalık ve toplumda fesat çıkarmak için ayaklanmadım belki de dedem Muhammed’in (sa.a) ümmeti içinde düzen oluşturmak için ayaklandım.”
Kaynak: Hüseyin’in Günü s.14-16
